Bijna 4 jaar na m’n pilstop en 3,5 jaar fertiliteitstraject, ben ik nu halfweg mijn zwangerschap. Een gigantische mijlpaal wanneer je een zwaar traject doorlopen hebt. Alle gevoelens heb ik reeds ervaren. De eerste weken waren doordrongen van angst om deze zwangerschap opnieuw te verliezen. De 12 weken termijn halen nam iets van onze zorgen weg, maar algauw piekerden we dan weer over andere dingen. Een goede opvolging bij onze gynaecoloog is noodzakelijk voor zowel de gemoedsrust als bevestiging dat het deze keer wel goed zit.

Onzekerheid is en blijft een rode leidraad doorheen deze zwangerschap. Iedereen rondom ons zegt dat we moeten genieten, van elk moment want een zwangerschap is zo vlug voorbij. Voor mij is genieten een heel groot woord. Ik ‘geniet’ van kleine momenten maar blijf met m’n beide voeten op de grond. Te veel nadenken over wat er allemaal verkeerd kan gaan is niet goed. Onvermijdelijk is dat echter niet wanneer pech veelvuldig speelde  gedurende je traject.

Die roze wolk waar iedereen het over heeft ken ik (nog) niet. Soms heb ik het gevoel dat ik niet mag praten over mijn onzekerheden. Meestal word ik vlug de mond gesnoerd en zeggen mensen dat het deze keer wel goed komt en ik alles vlug ga vergeten zijn eens ons kindje er is. Precies of ons hoofdstuk van infertiliteit losgesneden moet worden en in de vergeetput gedropt.

Intussen zijn we wel iets geruster geworden en durven we fantaseren van een toekomst met ons kindje. De werken aan de babykamer zijn gestart en we kregen al veel spulletjes en kleertjes. Allemaal dingen die het echter doen beginnen aanvoelen. Het lijkt vaak nog heel onwerkelijk dat ons kleintje hier binnenkort gebruik van zal maken. Voor mezelf is die buik nog steeds een vreemde gewaarwording. Ongelofelijk dat daarin ons wonder aan het groeien is en dat we dat eindelijk mogen meemaken! Elke goede echo staat me toe iets voor ons kindje te kopen. Dit helpt mij om positief met deze zwangerschap om te kunnen gaan en het vertrouwen te doen groeien.

Hoe ik me vorig jaar nog voorbereidde op alweer het volgende spuitschema, eicelpunctie en terugplaatsing, lees ik me nu grondig in over bevallen, borstvoeding en de komst van een baby. Een halfjaar geleden kende ik nog niks over babygerief. Nu zet ik mijn favoriete merken op papier voor het opmaken van de geboortelijst. Een ‘U-turn’ van jewelste zeg maar.