Ik ben een koorddanser. Hoog op het dak van de wereld. Ik ben een artiest. Ik balanceer tussen werk en privé, tussen mama en vrouw, tussen rust en verlangen. Soms loop ik snel, soms loop ik traag, maar altijd op de tippen van mijn tenen, met mijn armen wijd gespreid en mijn ogen wijd open.

Soms loop ik snel, soms loop ik traag, maar altijd op de tippen van mijn tenen

Ik ben een koorddanser. Ik ben een artiest. Soms val ik. Zwaaien mijn armen alle kanten op. Vallen de ballen als pudding op de grond. Omdat ik te moe ben, of te veel werk heb, of gewoon even een slechte dag. Omdat mijn kinderen te hard aan mijn benen trekken, of omdat ik een inschattingsfout maakte of even wat vergat.

Ik ben een koorddanser. Maar ik sta niet altijd op het dak. Soms zit ik ook gewoon in de zetel. Met pudding. En met 2 kleine meisjes diep in mijn hart.