“Ik had nooit het gevoel dat de ruzie bepalend was voor onze vriendschap.”

door Chaima

Vriendschap is iets moois. Weten dat je steeds bij elkaar terechtkan en je graag wordt gezien om wie je bent. Het doet wat met een mens. Maar net zoals elke relatie kent elke goede vriendschap zijn moeilijke momenten. Hoe ga je hier het beste mee om? Dat vertellen Jane (32), Lieselot (34) en Ine (34) die hun vriendschap terug oppikten na jaren radiostilte.

Jane werkt als regioverantwoordelijke Antwerpen bij VIVA-SVV en is al 7 jaar getrouwd met haar man. Samen hebben ze 2 kinderen. Ine woont samen met haar partner en zijn 3 kinderen. Lieselot woont samen met haar verloofde en is blijde verwachting van hun eerste kindje.

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Lieselot: “Jane en ik leerden mekaar kennen op kot.”
Ine: “De allereerste keer dat ik Lieselot ontmoette, hebben we samen een chocoladetaart gemaakt. We hebben elkaar echt moeten leren kennen alvorens we vriendinnen werden dus het heeft even geduurd voor we vriendschap sloten.”
Jane: (lacht) “Tussen mij en Ine was dat niet het geval. Wij zaten samen op kot en we waren allebei nieuwsgierig wie er nog in het huis woonde. Zo kwamen we elkaar in pyjama tegen op de gang. We zijn meteen uren beginnen praten. Na de eerste dag al wisten we alles van elkaar en dat is ook zo’n beetje gebleven. Zelfs op momenten dat we elkaar minder vaak zagen, pikten we telkens de draad snel terug op.”
Lieselot: (lacht) “Voor mij moeten het vanaf de eerste dag diepe gesprekken zijn.”
Ine: “Ik ken Jane ondertussen al zo’n 13 jaar en Lieselot zo’n 10 jaar.”
Jane: “Ine en ik hebben elkaar wel 7 jaar niet gezien. Met Lieselot had ik wel af en toe contact maar niet zo frequent als vroeger.”

Hoe vaak spreken of zien jullie elkaar nu?

Jane: “Best wel veel. Ik hoor Ine en Lieselot het vaakst via WhatsApp. We zien elkaar momenteel niet vaak door corona.”
Lieselot: “We spreken elkaar regelmatig via WhatsApp maar het is niet dat we elke dag naar elkaar sturen. De frequentie van contact is afhankelijk van ons eigen levensritme. Ieder van ons heeft het druk.”
Jane: “Maar we horen elkaar wel wekelijks. Er zijn weinig vrienden die ik wekelijks hoor.”
Lieselot: “Ja, ik heb weinig vrienden en veel kennissen.”

Wat is de definitie van vrienden of vriendschap voor jullie?

Ine: “Dat verandert met de leeftijd. Vanaf het moment dat je begint te werken, hoor je elkaar minder vaak. Ik heb 6 mensen rondom mij die ik echt vrienden kan noemen.”
Jane: “Ik vraag me nu af of wij die 2 twee met nog 4 anderen zijn (lacht).”
Ine: “Ja!”
Jane: “Vroeger zag je elkaar elke dag. Ik ken wel mensen die ik tot mijn vrienden reken maar die ik maar één keer in de maand hoor.”
Lieselot: “Ik heb vrienden die ik één keer paar jaar hoor en dat is al veel. Voor mij is het vooral belangrijk dat als ik ze terug zie het lijkt alsof het gisteren was.”
Jane: “Dat vind ik ook. Ik ben Lieselot altijd als vriendin blijven beschouwen, zelfs al hoorden we elkaar maar één keer per jaar.”
Lieselot: “Als je me nodig hebt dan weet je dat je bij mij terechtkunt.”
Ine: “Dat is bij ons ook wel. Zodra er contact is, is het meteen zoals vroeger. Dat heb ik met niet veel mensen. Je voelt wel dat het vertrouwen er snel weer terug is en dat bepaalde zaken worden uitgesproken.”
Lieselot: “Op dat vlak hebben we dezelfde waarden en normen. Ik merk dat ik bij andere vrienden diepgang, authenticiteit en het ondersteunen van elkaar mis.”
Ine: “Maar ook gewoon het onnozel doen (lacht)!”

Lieselot: “Dat ook en dat typeert onze vriendschap.”
Jane: “We zijn ook mensen die vinden dat elk verhaal twee kanten heeft. Je bent dan ook heel vergevingsgezind naar elkaar toe. Er zijn al zaken verkeerd gelopen in onze vriendschap maar je merkt wel dat wanneer je luistert naar mekaar, het vaak minder erg lijkt dan eerst gedacht.”
Lieselot: “Ja, de andere persoon mag zijn wie zij is en iedereen van ons kan wel begrip tonen voor een andere visie.”
Jane: “We hebben er alle drie wel vrede mee dat ieder van ons wel eens anders kan denken.”

Hoe gaan jullie om met ruzie en hoe lossen jullie dit op?

Jane: “Ik heb wel eens ruzie gehad met Lieselot maar ik had nooit het gevoel dat dat bepalend was voor onze vriendschap.”
Ine: “Ik denk dat het positieve aan onze vriendschap is, is dat we altijd zijn blijven praten. We voelen wel goed aan dat er momenten nodig zijn om afstand te nemen van elkaar. Zodra de rust terug is, kunnen we er samen over praten en wordt die ruzie wel opgelost.”
Jane: “Eigenlijk is dat hetzelfde als in een liefdesrelatie.”
Lieselot: “Je hebt eigenlijk ook een bepaalde relatie met iemand.”
Ine: “Soms moet je elkaar de tijd geven om die rust terug te vinden.”
Jane: “Ja, dat is waar. Soms heb je 7 jaar voor nodig om te beseffen dat je elkaar mist (lacht).”

Hoe zijn jullie (Jane en Ine) na 7 jaar terug in contact gekomen met elkaar?

Jane: “Ik heb op een bepaald moment op mijn Facebook iedere ouder uitgenodigd voor de Goed Genoeg-ouderschapsgroep. Ik heb Ine toen ook uitgenodigd maar twijfelde wel. Ine had op een gegeven moment gereageerd op een post in de Facebookgroep en toen zijn we terug beginnen te praten. Ik liet haar weten dat ik onze vriendschap miste en toen kwam Ine met het voorstel om af te spreken. Uiteindelijk hebben we afgesproken op 11 maart 2020, dus net voor de eerste lockdown. Ik vond het heel gezellig terwijl Ine blijkbaar heel zenuwachtig was. Ine en Lieselot hadden toen al terug contact maar ik weet niet precies hoe dat is verlopen.”
Lieselot: “Dat gebeurde de zomer ervoor. Ik had een berichtje gestuurd naar Ine met de vraag hoe het ging met haar. Zij speelde toen een Kubb-tornooi in de buurt en ik ben gaan kijken. Het was heel fijn maar ook een beetje gênant. We hebben toen het nodige uitgesproken. Het is vooral sinds de eerste lockdown en de zomer dat we meer contact hebben.”

Dus jullie misten elkaar zonder dat jullie het van elkaar wisten?

Jane: “Ik heb lang gedacht dat ik de enige was met dat gevoel maar ik vind het leuk om te horen dat zowel Ine als Lieselot ook dat gevoel hadden. Nu zeggen we dat vaker tegen elkaar.”
Lieselot: “Ik heb ook momenten gehad waarbij ik me afvroeg of zij ook aan mij dachten. Nu zeggen we dat inderdaad vaker aan elkaar omdat we nu beseffen wat we al die tijd gemist hebben.”

Vinden jullie dat bepaalde vriendschappen voorbestemd zijn?

Jane: “Dat denk ik wel. Ik had bij hen allebei snel het gevoel dat zijn mijn type vriendinnen waren. Ik kan mezelf zijn.”
Ine: “Ja, we kunnen bij elkaar gewoon onszelf zijn en alles bespreken zonder dat de vriendschap daaronder lijdt.”

Heeft jullie vriendschap een andere dimensie gekregen sinds de coronacrisis?

Lieselot: “We pikten de draad net toen terug op, dus we waren het wel gewoon van mekaar weinig te zien. Het was wel fijn om te weten dat van zodra we meer naar buiten mochten, ik twee vriendinnen had waarmee ik kon afspreken. Dat hebben we afgelopen zomer ook gedaan en dat was heel gezellig. Ik had me toen lang niet zo goed gevoeld.”
Jane: “Klopt. Die zomer ben ik ook met mijn gezin komen logeren in de tuin van Lieselot.”

Wat zou ten slotte jullie advies zijn?

Ine: “Wat Jane net zei. Dat er altijd twee kanten zijn aan een verhaal en dat je met allebei rekening moet houden. Je hoort ook geen oordeel te vellen over wat je te horen krijgt.”
Lieselot: “Eerlijkheid en kunnen praten over alles zijn ook heel belangrijk, én lachen!”
Jane: “Er vertrouwen dat de andere je graag heeft, want anders zou je geen vrienden zijn. Als je daar je bewust van bent dan zie je sneller het groter geheel van de vriendschap.”
Ine: “Je moet er ook bewust van zijn dat de meeste mensen dingen niet met kwaad opzet doen. Er kan van alles gebeuren in een vriendschap maar de andere zal dit nooit gedaan hebben met slechte intenties.”

logo viva-svv

De inhoud van de site kan veranderen naargelang je een andere regio kiest.